Obiektywy

Producent Sigma
Model 70-200 mm f/2.8 II EX APO DG Macro HSM
Typ obiektywu Teleobiektyw zoom
Ogniskowa 70 – 200 mm
Światłosiła f/2.8
Pole widzenia 34.3 – 12.3 o
Ostrość od 1 m
Maksymalne powiększenie 1:3.5
Maksymalna wartość przysłony 22
Liczba listków na przysłonie 9
Mechanizm autofokusa HSM
Konstrukcja 18 elementów / 15 grup
Rozmiar filtra 77 mm
Tryb Makro Tak
Stabilizacja Nie
Dostępne mocowania Canon EF
Nikon F
Sony A / Minolta
Sigma
Pentax K
Cztery Trzecie
Wymiary 86.5 x 189.8 mm
Waga 1385 g
Dodatkowe informacje 2 soczewki ze szkła SLD i 3 ze szkła ELD.

Porządny, radziecki obiektyw w układzie petzvala. Popularny wśród amatorów astronomii, ze względu na duże płaskie pole.

Budowa

Obiektyw został wykonany w całości z metalu stąd jego dość znaczna waga oraz jak pokazuje historia duża trwałość. Przesłona składa się z 6 listków a soczewki pokryto dość dobrymi jak na ówczesne czasy powłokami antyodblaskowymi.

Jasność obiektywu

Przesłona została przystosowana do pracy w przedziale od F:2 do F:16. Należy jednak powiedzieć, że wartośc 2 raczej nie nadaje się do robienia zdjęć, gdyż rozdzielczość nawet w centrum kadru jest dramatyczna. Natomiast przymknięcie przesłony nawet do wartości 2.8 skutkuje znaczną poprawą jakości pliku a dalsze zmniejszanie otworu względnego jeszcze bardziej raduje serce właściciela.

Rozdzielczość

Rozdzielczość obrazu w centrum kadru (co możecie stwierdzić na naszych samplach) od przesłony F:2.8 znacznie się poprawia i w rejonie F:5,6 – F:8 jest już naprawdę niezła. Przesłony F:2 należy unikać jak ognia, gdyz jakość obrazu jest naprawdę dramatyczna.

Rodzielczośc w narożnikach jest bardzo słaba i nawet w okolicach F:8 trudno ją uznać za przyzwoitą.

Aberracja chromatyczna

Co ciekawe ta wada optyczna jest dość dobrze kontrolowana, moża za wyjątkiem największego otworu wzglednego, ale tam akurat cokolwiek trudno zobaczyć, więc nie aberracja będzie największym problemem. Nawet w narożnikach czerwone i zielone obwódki nie stanowią jakiś większych problemów.

Bokeh

Jest to powód dla którego warto ten obiektyw ciągle mieć w swojej torbie. Ogniskowa 58mm plus duża jasność (używana dość ostrożnie, szczególnie na przesłonie 2) powodują, że efekt rozmycia tła wygląda naprawdę nieźle. Paradoksalnie wady obiektywu stwierdzone w rogach obrazu tylko potęgują ten efekt tworząc naprawdę ciekawy nastój „retro”.

Czy warto go mieć?

Myślę, że każdy sam odpowie na to pytanie, ale ci, którzy mają ten obiektyw gdzieś w szafie powinni go odkurzyć i trochę się nim pobawić. Jeżeli kupować to egzemplarze z pewnego źródła i zadbane (o takie coraz trudniej). Dość dobrze używa się tego obiektywu z tymi systemami, które mają stabilizację w body aparatu oraz sytem „Focus Peaking”, który wspomaga manualne ustawianie ostrości (np. Sony). Oczywiście przy robieniu zdjęć należy brać pod uwagę pewne ograniczenia tego szkła, ale właśnie po to są nasze testy….